۱. شباهت‌های نمادین میان واشنگتن و روم

سید زبیر احمد[1] با اشاره به الهام‌گیری معماری واشنگتن دی‌سی از سبک رومی، شباهت‌های ایدئولوژیک و نمادین میان دو امپراتوری را بیان می‌کند. ساختمان‌هایی مانند کاپیتول و دیوان عالی آمریکا با طراحی‌های کلاسیک، نشانه‌هایی از ارزش‌هایی همچون دموکراسی، عدالت و آزادی هستند که از جمهوری روم به ارث رسیده‌اند.

این شباهت‌ها نشان می‌دهند که بنیان‌گذاران آمریکا، به‌ویژه توماس جفرسون، تلاش کردند با تکیه بر الگوهای روم باستان، جامعه‌ای مبتنی بر اصول مدنی و حکومت قانون ایجاد کنند. همان‌طور که روم مرکز جذب رهبران جهان بود، واشنگتن نیز نقش مشابهی را در جهان امروز ایفا می‌کند.

۲. روسای جمهور آمریکا در نقش امپراتوران روم

مقاله با مقایسه برخی از روسای جمهور آمریکا با امپراتوران برجسته روم، نقش رهبری در تحکیم قدرت و نفوذ را بررسی می‌کند.

جرج واشنگتن: مشابه آگوستوس، نخستین امپراتور روم، واشنگتن نیز بنیان‌گذار نظم و ثبات در ایالات متحده بود.

آبراهام لینکلن: همانند کنستانتین بزرگ که امپراتوری روم را متحد کرد، لینکلن نیز در زمان جنگ داخلی آمریکا، اتحاد ملی را حفظ کرد.

تئودور روزولت: با دیدگاهی مشابه تراژان، روزولت به گسترش نفوذ آمریکا و اجرای پروژه‌های ملی بزرگ پرداخت.

این مقایسه‌ها نشان می‌دهند که روسای جمهور آمریکا، مانند امپراتوران روم، نقش کلیدی در جهت‌دهی به مسیر تاریخ کشورشان داشته‌اند.

۳. دونالد ترامپ: یک نرو یا کالیگولای مدرن؟

نویسنده ترامپ را با دو امپراتور جنجالی روم، نرو و کالیگولا، مقایسه می‌کند.

نرو: نرو با رفتارهای جنجالی و تمرکز بر خودمحوری، جامعه روم را به دو قطب تقسیم کرد، همان‌گونه که ترامپ نیز با شعارهای "اول آمریکا" و رفتارهای غیرمتعارف، جنجال‌های بسیاری برانگیخته است.

کالیگولا: ترامپ نیز مانند کالیگولا با زیر پا گذاشتن سنت‌ها و مقابله با نخبگان، خود را به‌عنوان یک رهبر «تحول‌آفرین» معرفی کرده است.

این مقایسه‌ها نشان می‌دهد که ترامپ، مانند برخی از امپراتوران روم، ترکیبی از قدرت‌طلبی، جنجال و توانایی جذب وفاداری توده‌هاست.

۴. شباهت‌های زوال امپراتوری‌ها

نویسنده به شباهت‌های عمیق میان روند افول روم و چالش‌های کنونی آمریکا اشاره می‌کند:

گسترش بیش از حد نظامی: روم با گسترش مرزهای خود، منابع زیادی را صرف حفظ آن‌ها کرد. آمریکا نیز با پایگاه‌های نظامی متعدد در سراسر جهان و بودجه‌های عظیم دفاعی، با مشکل مشابهی روبروست.

قطب‌بندی سیاسی: همان‌طور که روم دچار نزاع‌های داخلی میان نخبگان شد، آمریکا نیز با افزایش قطب‌بندی سیاسی و کاهش همگرایی ملی مواجه است.

نابرابری اقتصادی: روم با اختلاف طبقاتی شدید، نارضایتی گسترده‌ای را میان توده‌ها ایجاد کرد. در آمریکا نیز تمرکز ثروت در دست عده‌ای اندک، مشکلات اجتماعی و اقتصادی را تشدید کرده است.

فساد فرهنگی: روم در اواخر دوران خود به تجمل‌گرایی و بی‌تفاوتی اخلاقی مشغول شد. آمریکا نیز، به زعم نویسنده، درگیر مصرف‌گرایی افراطی و نمایش‌های سیاسی بی‌محتواست.

۵. آینده آمریکا و میراث ترامپ

نویسنده به آینده آمریکا و نقش ترامپ در تاریخ اشاره می‌کند. او می‌پرسد که آیا ترامپ می‌تواند از زوال امپراتوری آمریکا جلوگیری کند یا اینکه میراث او تسریع‌کننده این روند خواهد بود. این سوال به خواننده این پیام را منتقل می‌کند که سرنوشت امپراتوری‌ها در نهایت به تصمیمات رهبران و انسجام اجتماعی بستگی دارد.

نتیجه‌

این مقاله با ترکیب تاریخ روم و تحلیل وضعیت کنونی آمریکا، تصویری هشداردهنده از شباهت‌های میان این دو امپراتوری ارائه می‌دهد. اگرچه آمریکا همچنان یک قدرت جهانی است، اما نشانه‌های زوال آن را نمی‌توان نادیده گرفت. مقاله به مخاطب یادآوری می‌کند که تاریخ مملو از درس‌هایی است که می‌تواند از تکرار اشتباهات گذشته جلوگیری کند—در صورتی که رهبران و مردم به این درس‌ها توجه کنند.

#ذکریایی

https://www.ndtv.com/opinion/rome-didnt-fall-in-a-daythat-could-be-true-for-america-too-7009108